Gazeteci Haluk Şahin yazısında gündemdeki son gelişmeleri ve Odatv'ye yapılan operasyonu değerlendirdi. İşte o yazı:
Tüm “demokratik ilerleme” söylemine rağmen dünyanın belli başlı sivil toplum özgürlük endekslerinde nal toplamamız bazılarını şaşırtıyor. Bu, özellikle basın özgürlüğüne ilişkin endeksler için doğru.
Örneğin, Sınır Tanımayan Gazeteciler (RSF) örgütünün Kasım ayında yayınlanan son sıralamasında Türkiye’nin 178 ülke arasında 138. gelmesi onları çok şaşırtmıştı. (Rapor için tıklayınız) İşin kötüsü Freedom House, AGİT, IPI, Helsinki Watch gibi kuruluşlar tarafından yapılan sıralama ve değerlendirmeler de RSF’in notunu doğruluyordu.
Duyduğuma göre, bunu nesnel gerçeklerin bir yansıması olarak değil, baştaki iktidara yönelik tutumun bir sonucu olarak görmek isteyen kimileri, belki de birilerinin teşvikiyle, bu kuruluşlarla temas kurup gerçek durumun öyle olmadığını anlatmaya çalışıyorlarmış. Belki kafalarda bazı soru işaretleri de oluşturabiliyorlar.
Sonra İstanbul’dan o haber geliyor: Oda TV polis tarafından basılmış!
Ya da o kuruluşların jargonuyla: “Muhalif” bir internet yayın organının baş yayıncısı ile üç gazeteci arkadaşının ofisleri ve evleri polis tarafından basılarak didik didik arandı! Gazeteciler yaptıkları yayınlarla halkı isyana teşvik ile suçlanıyorlar.
Çağdaş kriterler açısından bu eylem ve bu suçlama o kadar ağır bir özgürlük ihlalidir ki, artık ağzınızla kuş tutsanız nafiledir!
Gelecek yıl 138.cilikten de geriye düşmeye hazırlanın.
Çağdaş demokrasilerde medya ofisleri ve gazeteci evleri basılmaz, hele onların mesleki sırları sayılabilecek belge ve bilgilere dokunulmaz. Gazetecinin notları “kutsal”dır. Gazeteci mesleğini yerine getirirken herkesle konuşabilir, her türlü bilgi ve belge toplayabilir. Hele soruşturmacı gazetecilik çağdaş demokrasilerin en büyük güvencelerinden biridir.
Batı ülkelerinde nice muhabir onları vermek ve bilgi kaynağını açıklamaktansa hapse girmeyi tercih etmiş ve sonunda davayı kazanmıştır.
Oda TV’ninkine benzer polis baskınları demokratik olmayan ülkelerde olur: Venezuella’da olur, Nijerya’da, Kırgızistan’da olur, olmuştur.
Bunun üzerine demokratik dünya onları kınar, muhatap kabul etmez, ilişkilerini sınırlar.
Ölçü bir kez elden kaçtı mı, inişin nerede son bulacağı bilinmez. Bugün“muhalif” Oda TV, yarın “muhalif” kim?
Böyle giderse yalnızca basın özgürlüğü endekslerinde değil, demokrasi liginde daha da diplere sürüklenmeye hazır olun! Nereye kadar?
Haluk Şahin
)
